Τις τελευταίες μέρες συζητείται το θέμα κατά πόσο θα πρέπει να δημοσιευθεί το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής, η οποία διορίστηκε από τον Γενικό Εισαγγελέα, για να ερευνήσει τις κατ’ εξαίρεση πολιτογραφήσεις αλλοδαπών επιχειρηματιών και επενδυτών από το έτος 2007 μέχρι και το 2020.
Ο Γενικός Εισαγγελέας με ανακοίνωση του την περασμένη Παρασκευή, τόνισε ότι το πόρισμα θα δημοσιοποιηθεί εφόσον δεν επηρεάζει το δημόσιο συμφέρον. Εξειδικεύοντας, μάλιστα για το τι εννοεί ως το δημόσιο συμφέρον, στην περίπτωση αυτή, ο κ. Σαββίδης αναφέρθηκε στην υποχρέωση του να διαφυλάξει «τις ποινικές ανακρίσεις και τα τεκμήρια στα οποία μπορεί να προκύψει ανεπανόρθωτη ζημία από τη δημοσιοποίηση του περιεχομένου του τελικού πορίσματος της Ερευνητικής Επιτροπής».
Δεν είμαι σίγουρος αν κινδυνεύουν οι ποινικές ανακρίσεις και τα τεκμήρια από τη δημοσίευση του πορίσματος της Ερευνητικής Επιτροπής και ούτε ο κ. Σαββίδης διευκρίνισε γιατί θεωρεί πως κινδυνεύουν οι ποινικές ανακρίσεις από τη δημοσίευση ενός πορίσματος από μια νόμιμα διορισμένη Επιτροπή. Τι θα γίνει δηλαδή μετά τη δημοσίευση, ώστε να τεθούν σε κίνδυνο οι ποινικές ανακρίσεις και τα τεκμήρια. Από τη δημοσίευση θα πληροφορηθεί κάποιος ότι κατηγορείται και θα καταστρέψει τεκμήρια; Ένας που είναι αναμεμειγμένος σε αυτή την ιστορία και έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει τεκμήρια θα περιμένει το πόρισμα για να το κάνει; Θεωρώ πως όχι.
Ότι η διαφύλαξη των ποινικών ανακρίσεων και των τεκμηρίων εμπίπτουν μέσα στην έννοια του δημοσίου συμφέροντος δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Αλλά και αν ακόμη κινδυνεύουν οι ποινικές ανακρίσεις το πόρισμα θα πρέπει να δημοσιευθεί διότι αυτό επιβάλλει ο νόμος, ο οποίος βέβαια υπερέχει των απόψεων που έχει ο καθένας μας. Ο νομοθέτης ενώ θεσμοθέτησε μια εξαίρεση που επιτρέπει τη μη δημοσίευση ΜΕΡΟΥΣ ενός πορίσματος, δεν έχει προβλέψει τη μη δημοσίευση πορίσματος, για λόγους δημοσίου συμφέροντος γενικά ή ειδικά για λόγους διαφύλαξης της τυχόν ποινικής έρευνας και των τεκμηρίων. Αν χρειάζεται να προβλέπει κάτι τέτοιο ο νόμος θα πρέπει να τροποποιηθεί ο ίδιος νόμος.
Η μόνη εξαίρεση που προβλέφθηκε στον Περί Ερευνητικών Επιτροπών νόμο, Κεφάλαιο 44, ο οποίος προβλέπει την υποχρεωτική δημοσίευση των πορισμάτων οποιονδήποτε Ερευνητικών Επιτροπών, αφορά την ασφάλεια του κράτους. Ο νόμος προβλέπει ότι αν διαπιστωθεί από την Ερευνητική Επιτροπή ότι τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια του κράτους, τότε σε συνεννόηση με τον Γενικό Εισαγγελέα, το μέρος εκείνο του πορίσματος δεν δημοσιεύεται, αλλά ολόκληρο το πόρισμα υποβάλλεται και στον Πρόεδρο της Βουλής.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο του άρθρου 7, εδάφιο 1β του νόμου. Το άρθρο 7 προσδιορίζει τις εξουσίες των Ερευνητικών Επιτροπών.
«να δημοσιοποιεί το πλήρες κείμενο της έκθεσης ή μέρος αυτής σε περίπτωση που σε συνεννόηση με το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας διαπιστώνει ότι τίθεται σε κίνδυνο η εθνική ασφάλεια του κράτους: Νοείται ότι στην περίπτωση που δημοσιοποιείται μέρος της έκθεσης το πλήρες κείμενο αυτής υποβάλλεται και στον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων.».
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως μόνο για ένα λόγο, αυτό του κινδύνου της ασφάλειας του κράτους, επιτρέπεται η μη δημοσίευση μέρους πορίσματος.
Αξίζει δε να αναφέρουμε ότι ο νόμος, μέχρι και το 2011, δεν προνοούσε δημοσίευση των πορισμάτων των Ερευνητικών Επιτροπών. Η τροποποίηση για την υποχρεωτική δημοσίευση των πορισμάτων έγινε το 2011, με το νόμο 119(I)/2011. Την τροποποίηση εισηγήθηκε ο κ Νίκος Αναστασιάδης, εκ μέρους του ΔΗΣΥ.
